name compositions of surdas

The main compositions of Surdas are as follows

1. Sur sagar-

Surdas's most famous work, the Sur sagar was said to have contained 100,000 songs, although only 8000 remain today. Sur sagar vividly describes the childlike lilas/playful acts of lord Krishna.

2. Sur -Saravali-

This is a set of songs based on Surdas's theory of genesis and the festival of holi

3. Sahitya Lahiri-

Songs expressing devotion towards the Supreme Absolute

  • 3
Compositions[edit]DevanagariRomanizedEnglish

प्रभू मोरे अवगुण चित न धरो ।

समदरसी है नाम तिहारो चा पारस गुण अवगुण नहिं चितवत कंचन करत खरो ॥

एक नदिया एक नाल कहावत मैलो ही नीर भरो ।

जब दौ मिलकर एक बरन भई सुरसरी नाम परो ॥

एक जीव एक ब्रह्म कहावे सूर श्याम झगरो ।

अब की बेर मोंहे पार उतारो नहिं पन जात टरो ॥

prabhu more avagun chit n dharo |

samadarasi hai naam tihaaro chaahe to paara karo ||

ek lohaa pujaa mem raakhat ek ghar badhik paro |

paaras gun avagun nahim chitavata kamcan karat kharo ||

ek nadiyaa ek naal kahaavat mailo hi neer bharo |

jab dou milakar ek baran bhai surasari naam paro ||

ek jiv ek brahma kahaave sur shyaam jhagaro |

ab k ber moMhe paar utaaro nahim pan jaat Taro ||

Lord, heed not my faults!

You are known as he who sees as all equal,

At will you can take me across the ocean of existence.

One iron is used in worship, another in butcher's steel;

The philosopher's stone counts not merit or fault

But turns both to purest gold.

One is called "river", another a "rivulet" filled with murky water;

When they merge they become of one colour and are known

As "Sursari"(Ganges), river of gods.

The soul and the Supreme are given different names,

But all is one in Sur's Shyam.

This time, take me across, or give up your vow to be saviour!

DevanagariRomanizedEnglish

अखियाँ हरि दर्शन की प्यासी ।

देखो चाहत कमल नयन को, निस दिन रहत उदासी ॥

केसर तिलक मोतिन की माला, वृंदावन के वासी ।

नेहा लगाए त्यागी गये तृण सम, डारि गये गल फाँसी ॥

काहु के मन की कोऊ का जाने, लोगन के मन हाँसी ।

सूरदास प्रभु तुम्हरे दरस बिन लेहों करवत कासी ॥

akhiyaa~M hari darshan kI pyaasI |

dekho chaahat kamala nayan ko, nis din rahat udaasI ||

kesar tilak motin kI maalaa, vrindaavan ke vaasI |

nehaa lagaae tyaagI gaye tRuN sam, Daari gaye gal phaa~MsI ||

kaahu ke man kI koU kaa jaane, logan ke man haa~MsI |

sUradaas prabhu tumhare daras bin lehoM karavat kaashI ||

Our eyes thirst for a vision of Hari;

They long to see the lotus-eyed one,

Grieving for him day and night.

Wearing a saffron tilak and pearl garland

And dwelling in Vrindavan,

He gave us his love, then cast us aside like a blade of grass,

Throwing a noose around our necks.

No one knows what is in another's mind,

There is laughter in people's hearts;

But Lord of Surdas, without a vision of you

we would give up our very lives.

Compositions[edit]DevanagariRomanizedEnglish

प्रभू मोरे अवगुण चित न धरो ।

समदरसी है नाम तिहारो चा पारस गुण अवगुण नहिं चितवत कंचन करत खरो ॥

एक नदिया एक नाल कहावत मैलो ही नीर भरो ।

जब दौ मिलकर एक बरन भई सुरसरी नाम परो ॥

एक जीव एक ब्रह्म कहावे सूर श्याम झगरो ।

अब की बेर मोंहे पार उतारो नहिं पन जात टरो ॥

prabhu more avagun chit n dharo |

samadarasi hai naam tihaaro chaahe to paara karo ||

ek lohaa pujaa mem raakhat ek ghar badhik paro |

paaras gun avagun nahim chitavata kamcan karat kharo ||

ek nadiyaa ek naal kahaavat mailo hi neer bharo |

jab dou milakar ek baran bhai surasari naam paro ||

ek jiv ek brahma kahaave sur shyaam jhagaro |

ab k ber moMhe paar utaaro nahim pan jaat Taro ||

Lord, heed not my faults!

You are known as he who sees as all equal,

At will you can take me across the ocean of existence.

One iron is used in worship, another in butcher's steel;

The philosopher's stone counts not merit or fault

But turns both to purest gold.

One is called "river", another a "rivulet" filled with murky water;

When they merge they become of one colour and are known

As "Sursari"(Ganges), river of gods.

The soul and the Supreme are given different names,

But all is one in Sur's Shyam.

This time, take me across, or give up your vow to be saviour!

DevanagariRomanizedEnglish

अखियाँ हरि दर्शन की प्यासी ।

देखो चाहत कमल नयन को, निस दिन रहत उदासी ॥

केसर तिलक मोतिन की माला, वृंदावन के वासी ।

नेहा लगाए त्यागी गये तृण सम, डारि गये गल फाँसी ॥

काहु के मन की कोऊ का जाने, लोगन के मन हाँसी ।

सूरदास प्रभु तुम्हरे दरस बिन लेहों करवत कासी ॥

akhiyaa~M hari darshan kI pyaasI |

dekho chaahat kamala nayan ko, nis din rahat udaasI ||

kesar tilak motin kI maalaa, vrindaavan ke vaasI |

nehaa lagaae tyaagI gaye tRuN sam, Daari gaye gal phaa~MsI ||

kaahu ke man kI koU kaa jaane, logan ke man haa~MsI |

sUradaas prabhu tumhare daras bin lehoM karavat kaashI ||

Our eyes thirst for a vision of Hari;

They long to see the lotus-eyed one,

Grieving for him day and night.

Wearing a saffron tilak and pearl garland

And dwelling in Vrindavan,

He gave us his love, then cast us aside like a blade of grass,

Throwing a noose around our necks.

No one knows what is in another's mind,

There is laughter in people's hearts;

But Lord of Surdas, without a vision of you

we would give up our very lives.

Compositions[edit]DevanagariRomanizedEnglish

प्रभू मोरे अवगुण चित न धरो ।

समदरसी है नाम तिहारो चा पारस गुण अवगुण नहिं चितवत कंचन करत खरो ॥

एक नदिया एक नाल कहावत मैलो ही नीर भरो ।

जब दौ मिलकर एक बरन भई सुरसरी नाम परो ॥

एक जीव एक ब्रह्म कहावे सूर श्याम झगरो ।

अब की बेर मोंहे पार उतारो नहिं पन जात टरो ॥

prabhu more avagun chit n dharo |

samadarasi hai naam tihaaro chaahe to paara karo ||

ek lohaa pujaa mem raakhat ek ghar badhik paro |

paaras gun avagun nahim chitavata kamcan karat kharo ||

ek nadiyaa ek naal kahaavat mailo hi neer bharo |

jab dou milakar ek baran bhai surasari naam paro ||

ek jiv ek brahma kahaave sur shyaam jhagaro |

ab k ber moMhe paar utaaro nahim pan jaat Taro ||

Lord, heed not my faults!

You are known as he who sees as all equal,

At will you can take me across the ocean of existence.

One iron is used in worship, another in butcher's steel;

The philosopher's stone counts not merit or fault

But turns both to purest gold.

One is called "river", another a "rivulet" filled with murky water;

When they merge they become of one colour and are known

As "Sursari"(Ganges), river of gods.

The soul and the Supreme are given different names,

But all is one in Sur's Shyam.

This time, take me across, or give up your vow to be saviour!

DevanagariRomanizedEnglish

अखियाँ हरि दर्शन की प्यासी ।

देखो चाहत कमल नयन को, निस दिन रहत उदासी ॥

केसर तिलक मोतिन की माला, वृंदावन के वासी ।

नेहा लगाए त्यागी गये तृण सम, डारि गये गल फाँसी ॥

काहु के मन की कोऊ का जाने, लोगन के मन हाँसी ।

सूरदास प्रभु तुम्हरे दरस बिन लेहों करवत कासी ॥

akhiyaa~M hari darshan kI pyaasI |

dekho chaahat kamala nayan ko, nis din rahat udaasI ||

kesar tilak motin kI maalaa, vrindaavan ke vaasI |

nehaa lagaae tyaagI gaye tRuN sam, Daari gaye gal phaa~MsI ||

kaahu ke man kI koU kaa jaane, logan ke man haa~MsI |

sUradaas prabhu tumhare daras bin lehoM karavat kaashI ||

Our eyes thirst for a vision of Hari;

They long to see the lotus-eyed one,

Grieving for him day and night.

Wearing a saffron tilak and pearl garland

And dwelling in Vrindavan,

He gave us his love, then cast us aside like a blade of grass,

Throwing a noose around our necks.

No one knows what is in another's mind,

There is laughter in people's hearts;

But Lord of Surdas, without a vision of you

we would give up our very lives.

Compositions[edit]DevanagariRomanizedEnglish

प्रभू मोरे अवगुण चित न धरो ।

समदरसी है नाम तिहारो चा पारस गुण अवगुण नहिं चितवत कंचन करत खरो ॥

एक नदिया एक नाल कहावत मैलो ही नीर भरो ।

जब दौ मिलकर एक बरन भई सुरसरी नाम परो ॥

एक जीव एक ब्रह्म कहावे सूर श्याम झगरो ।

अब की बेर मोंहे पार उतारो नहिं पन जात टरो ॥

prabhu more avagun chit n dharo |

samadarasi hai naam tihaaro chaahe to paara karo ||

ek lohaa pujaa mem raakhat ek ghar badhik paro |

paaras gun avagun nahim chitavata kamcan karat kharo ||

ek nadiyaa ek naal kahaavat mailo hi neer bharo |

jab dou milakar ek baran bhai surasari naam paro ||

ek jiv ek brahma kahaave sur shyaam jhagaro |

ab k ber moMhe paar utaaro nahim pan jaat Taro ||

Lord, heed not my faults!

You are known as he who sees as all equal,

At will you can take me across the ocean of existence.

One iron is used in worship, another in butcher's steel;

The philosopher's stone counts not merit or fault

But turns both to purest gold.

One is called "river", another a "rivulet" filled with murky water;

When they merge they become of one colour and are known

As "Sursari"(Ganges), river of gods.

The soul and the Supreme are given different names,

But all is one in Sur's Shyam.

This time, take me across, or give up your vow to be saviour!

DevanagariRomanizedEnglish

अखियाँ हरि दर्शन की प्यासी ।

देखो चाहत कमल नयन को, निस दिन रहत उदासी ॥

केसर तिलक मोतिन की माला, वृंदावन के वासी ।

नेहा लगाए त्यागी गये तृण सम, डारि गये गल फाँसी ॥

काहु के मन की कोऊ का जाने, लोगन के मन हाँसी ।

सूरदास प्रभु तुम्हरे दरस बिन लेहों करवत कासी ॥

akhiyaa~M hari darshan kI pyaasI |

dekho chaahat kamala nayan ko, nis din rahat udaasI ||

kesar tilak motin kI maalaa, vrindaavan ke vaasI |

nehaa lagaae tyaagI gaye tRuN sam, Daari gaye gal phaa~MsI ||

kaahu ke man kI koU kaa jaane, logan ke man haa~MsI |

sUradaas prabhu tumhare daras bin lehoM karavat kaashI ||

Our eyes thirst for a vision of Hari;

They long to see the lotus-eyed one,

Grieving for him day and night.

Wearing a saffron tilak and pearl garland

And dwelling in Vrindavan,

He gave us his love, then cast us aside like a blade of grass,

Throwing a noose around our necks.

No one knows what is in another's mind,

There is laughter in people's hearts;

But Lord of Surdas, without a vision of you

we would give up our very lives.

  • 0
What are you looking for?